Marek Zakrzewski (ur. 1941, Mosina) we wrześniu 1943 roku wraz z siostrą Danutą został wywieziony do obozu w Łodzi, a jego rodzinę aresztowano w ramach tzw. sprawy mosińskiej. Matka trafiła do Auschwitz, gdzie zginęła, ojciec ostatni raz widziany był w obozie w Żabikowie. Marek Zakrzewski przebywał w obozie łódzkim do połowy 1944 roku, potem trafił do obozu w Potulicach, gdzie doczekał wyzwolenia. Znalazł się w Toruniu, gdzie po apelu księdza przygarnęła go rodzina Wojteckich. W 1947 r. zamieszkał na wsi w Górskie Huby w powiecie Śrem (gospodarstwo po matce). Długo borykał się z traumą poobozową, koszmarami sennymi, problemami zdrowotnymi. W latach 60. ukończył prawo na UAM w Poznaniu. Został radcą prawnym i przez wiele lat pracował w Wielkopolskim Urzędzie Wojewódzkim. W latach 1981-1991 prowadził Klub Ocalałych z Obozu Łódzkiego.
[00:00:10] Ur. 19 czerwca 1941 r. w Mosinie pod Poznaniem. Traumatyczne wydarzenie we wsi: 10 września 1943 r. aresztowanie 19 rodzin, rozdzielenie rodziców i dzieci. Boh. zabrany od rodziców do obozu koncentracyjnego w Łodzi (Kinder-KL Litzmannstadt). „Ustawicznie płakałem”. Oboje rodzice trafili do KL Auschwitz. Przeznaczenie boh. do grupy „aryjskiej”, po 2 latach – „skazany na przetrwanie”. Tresowanie dzieci w obozie, ochrona i opieka starszych chłopców.
[00:03:43] Wiadomości o obozie w Łodzi z „Przeglądu lekarskiego” z 1968 r.: z 12 tys. dzieci w obozie przetrwało 600-800 dzieci. Z Mosiny wywieziono 58 dzieci. Niedostatki żywności w obozie. Grusza z placu apelowego rośnie do dziś. Zakaz mówienia i modlenia się po polsku w obozie, nauka niemieckich piosenek. Lęk przed nalotami i bombardowaniem, moczenie nocne i nawracające koszmarne sny wiele lat po wojnie. [++]
[00:07:50] Filie łódzkiego obozu w Konstantynowie, Dzierżążni, Potulicach. Pobyt boh. w obozie przez 17 miesięcy (w Potulicach), w styczniu 1945 r. wyzwolenie obozu. Poszukiwanie domów dla ocalałych dzieci przez okolicznych mieszkańców. Przygarnięcie boh. przez młodą aptekarkę kolejową z Torunia, Wojtecką. Zamieszkanie boh. u rodziny Wojteckich w Toruniu przez 2 lata.
[00:09:35] Dramatyczny stan zdrowia boh: ropne zapalenie skóry, niedorozwój, wyniszczenie organizmu. Kuracja ropowicy maścią z siarki i smalcu. [+]
[00:10:40] Ustalenie stanu prawnego ocalałych w 1947 r., boh. trafił do rodziny matki we wsi [Górskie Huby?] k. Śremu. Stopniowe odzyskiwanie zdrowia i sił. W wieku lat 9 pasanie bydła za rzeką. [+]
[00:12:33] Przywiązanie boh. do zwierząt, unikanie ludzi, „od ludzi niczego dobrego się nie spodziewałem”. Trudności z nauką języka polskiego. „Gehenna lagrowa nie do wykorzenienia”. Zdiagnozowany u boh. syndrom KZ.
[00:14:53] 6 października 2007 r. udar mózgu na cmentarzu w Mosinie, amnezja. Wrażenia ze szpitala, rozmowa z księdzem – powrót do zdrowia.
[00:19:25] Aresztowanie 19 rodzin w Mosinie, niewiadoma przyczyna „sprawy mosińskiej”. Zaangażowanie ojca w ruch oporu. Terror okupacyjny w Kraju Warty, pacyfikacje.
[00:21:16] Rodzina Zakrzewskich w czasie okupacji: dwie siostry i pięciu braci – wszyscy straceni w obozach koncentracyjnych. Dr Franciszek Witaszek zaangażowany w grupie trującej gestapowców w restauracjach. [+]
[00:23:15] Trudna sytuacja boh. po wojnie: utrata obojga rodziców. Wychowanie w rodzinie matki, która miała pięcioro rodzeństwa, opieka trzech ciotek. Edukacja boh. po wojnie: Liceum im. Gen. Wybickiego, studia prawnicze na Uniwersytecie Adama Mickiewicza.
[00:24:20] Aresztowanie dzieci mosińskich – przeznaczonych wg Himmlera do „zrabowania”. Segregacja rasowa i polityczna dzieci. Z upływem czasu zmiana cech anatomicznych boh. (ciemniejsze włosy), przeniesienie do grupy politycznej.
[00:27:20] W latach 1981-91 boh. prowadził klub ocalonych z obozu łódzkiego w Poznaniu (ok. 100 osób). Różne przyczyny zabierania dzieci do obozu „prewencyjnego”: w zemście za kradzież, jako kara za nielegalne świniobicie. Nauka niezbędnych umiejętności w obozie: zawód, poznawanie znaków drogowych, robótki ręczne. Intensywna germanizacja dzieci. [+]
[00:29:40] „Spotkania mosińskie” – wymiana doświadczeń z życia po obozie. Heroiczna walka boh. o własne życie. Studia prawnicze, satysfakcjonująca praca jako radca prawny.
[00:32:05] 12 tys. dzieci w obozie – nie ma cmentarza zmarłych w obozie dzieci. [+]. Obóz przy ul. Przemysłowej sąsiadował z gettem żydowskim. Marsze pamięci o dzieciach organizowane w listopadzie, tablica pamiątkowa w łódzkiej katedrze. Pomnik Polski Podziemnej w Poznaniu z nazwiskami 1600 Wielkopolan straconych przez Niemców, m.in. rodziców boh. [+]
[00:38:50] Niedożywienie w obozie: starsze dzieci opiekowały się mniejszymi, myły i dokarmiały. Odkażanie ran moczem. „Bank” żywności dla najbardziej potrzebujących dzieci – kary od kapo za dokarmianie. Imiona boh. w obozie: polskie i niemieckie.
[00:41:30] Troska kolegi z Mosiny Bohdana Kończaka, starszego o 10 lat od boh. Pisanie listów przez starszych kolegów w imieniu dzieci na specjalnych obozowych blankietach, nieliczne przesyłki z zewnątrz. Przestrogi w listach: „Powtarzajcie swoje nazwiska. Pamiętajcie, że jesteście Polakami”.
[00:44:53] Warsztaty i zakłady pracy na terenie obozu: wyrabianie mat słomianych dla wojska, zakład prostowania igieł do maszyn do szycia. Biegunki wśród małych dzieci – mycie nago pod publiczną studnią. Praca starszych dzieci w warsztatach. Bicie za niewykonanie pracy. Prace ogrodnicze i drogowe z wykorzystaniem dzieci.
[00:48:10]. Dzień obozowy: apele, żywienie. Gradacja kar: za mówienie po polsku, za dokarmianie innych. Chłosta, izolacja w karcerze. Traumatyczne „porządki sanitarne” w czasie apelu porannego. Cel obozu: planowe sprawdzanie odporności organizmu na wszelkie deprywacje: niedostatek żywności, niezaspokojone potrzeby emocjonalne. Najbardziej drastyczny eksperyment medyczny: epidemia jaglicy, owrzodzenia, moczenie nocne, biegunki.
[00:53:25] Boh. był jednym z najmłodszych dzieci w obozie. Odczytanie treści tablicy upamiętniającej dzieci w katedrze łódzkiej. Wspomnienie gruszy z terenu obozu. Pacierz po niemiecku, mówienie po polsku było przestępstwem.
[00:59:15] W obozie dzieci z Łodzi, Mosiny. Przetransportowanie boh. do podobozu Potulice 1 sierpnia 1944 r., „pamiętam jedynie transporty, naloty i schorzenia”. Opis ubrania boh.: „koszulina zrobiona na drutach z różnych nici” zapamiętany przez 18-letnią aptekarkę. [+]
[01:02:10] „Badanie na przetrwanie” – celowe narażanie dzieci na drastyczne doświadczenia, pozostawione bez pomocy. Strategie przetrwania. Oddzielne obozy dla dziewcząt i chłopców.
[01:05:56] Więź z „normalnością” utrzymywana dzięki listom z zewnątrz, podtrzymywanie ludzkich odruchów. Siostra boh. aresztowana razem z boh., nie przeżyła obozu.
[01:09:45] Poszukiwanie wiadomości o rodzicach w wieku 16 lat, ostatni ślad po ojcu z obozu w Żabikowie, nieznane losy matki Zuzanny Zakrzewskiej. Wizyta w 1957 r. w sądzie rejonowym w Oświęcimiu. Księga straconych w KL Auschwitz: informacja o śmierci matki na „atak serca” 10 stycznia 1944 r. Księga straconych oprawiona w ludzką skórę. [++]
[01:12:50] Wyciszenie traumy poobozowej po założeniu własnej rodziny. [+] Celebrowanie beztroski dzieciństwa ze swoimi dziećmi (Bartek i Magda), nauka przez zabawę, książeczki z obrazkami. Zabawne anegdoty o dzieciach. [+]
[01:18:35] Lapidarne rozmowy z dziećmi o trudnym obozowym dzieciństwie boh., przerażenie dzieci. Afirmacja życia.
[01:20:41] Udział boh. w 1990 r. w konferencji „Dziecko a wojna” we Frankfurcie nad Menem. Rozmowy przez tłumacza. [Fragment wyciszony]. Wypowiedź boh., cytat z Lwa Tołstoja: „Choroby nie wyleczysz milczeniem. Chorobę trzeba wykrzyczeć. Posłuchajcie: te dzieci krzyczą”. Wymiana zdań z uczestnikami konferencji. „finansowa wycena utraconego dzieciństwa”.
[01:26:28] Rozważania o Goethem, ostatnie słowa „Mehr Licht!” („Więcej światła!”). Przekonanie boh., że potrzeba będzie paru pokoleń Niemców, by odpracować winy. Upamiętnienia na tablicach w Niemczech ofiar dzieci z obozu przy Przemysłowej. Bliźniacze obozy koncentracyjne dla dzieci były też w Getyndze i Uckermark.
[01:29:06] Wyparcie win za okres wojny w katolickich landach niemieckich (Badenia-Wirtembergia), obawy Niemców o utratę obecnego komfortu życia.
[01:31:33] Przypuszczalne przyczyny aresztowania w Mosinie: organizacja Orła Białego na terenie gminy, wspieranie działalności trucicielskiej dra Witaszka, kolportaż nielegalnej bibuły.
more...
less
The library of the Pilecki Institute
ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa
Monday to Friday, 9:00 - 15:00
(+48) 22 182 24 75
The library of the Berlin branch of the Pilecki Institute
Pariser Platz 4a, 00-123 Berlin
Pon. - Pt. 10:30 - 17:30
(+49) 30 275 78 955
This page uses 'cookies'. More information
Ever since it was established, the Witold Pilecki Institute of Solidarity and Valor has been collecting and sharing documents that present the multiple historical facets of the last century. Many of them were previously split up, lost, or forgotten. Some were held in archives on other continents. To facilitate research, we have created an innovative digital archive that enables easy access to the source material. We are striving to gather as many archives as possible in one place. As a result, it takes little more than a few clicks to learn about the history of Poland and its citizens in the 20th century.
The Institute’s website contains a description of the collections available in the reading room as well as the necessary information to plan a visit. The documents themselves are only available in the Institute’s reading room, a public space where material is available free of charge to researchers and anyone interested in the topics collected there. The reading room also offers a friendly environment for quiet work.
The materials are obtained from institutions, public archives, both domestic and international social organizations, as well as from private individuals. The collections are constantly being expanded. A full-text search engine that searches both the content of the documents and their metadata allows the user to reach the desired source with ease. Another way to navigate the accumulated resources is to search according to the archival institutions from which they originate and which contain hierarchically arranged fonds and files.
Most of the archival materials are in open access on computers in the reading room. Some of our collections, e.g. from the Bundesarchiv, are subject to the restrictions on availability resulting from agreements between the Institute and the institutions which transfer them. An appropriate declaration must be signed upon arrival at the reading room in order to gain immediate access to these documents.
Before your visit, we recommend familiarizing yourself with the scope and structure of our archival, library and audio-visual resources, as well as with the regulations for visiting and using the collections.
All those wishing to access our collections are invited to the Pilecki Institute at ul. Stawki 2 in Warsaw. The reading room is open from 9–15, Monday to Friday. An appointment must be made in advance by emailing czytelnia@instytutpileckiego.pl or calling (+48) 22 182 24 75.
Please read the privacy policy. Using the website is a declaration of an acceptance of its terms.