Teresa Maria Godlewska (ur. 1931, Wilno) pochodzi z dobrze sytuowanej rodziny ziemiańskiej. Jej rodzice posiadali rezydencję Świtezianka w Druskiennikach, byli sąsiadami Józefa Piłsudskiego. Po śmierci ojca w 1933 roku matka Teresy Godlewskiej sprzedała część majątku i wyprowadziła się wraz z córką do Gdyni. Tam przeżyły okupację, w czasie której Teresa chodziła do szkoły, a jej matka była główną kucharką w zajętym przez Niemców Obserwatorium Morskim. Po wojnie Teresa dość szybko wyszła za mąż i urodziła dziecko. Po rozstaniu z mężem mieszkała w Warszawie i Zakopanem, gdzie prowadziła kawiarnię Szarotka. Od 1952 przez kilka lat pracowała w Telewizji Polskiej, następnie jako organizatorka pokazów mody m.in. dla domów mody Leda i Telimena oraz w warszawskim biurze linii lotniczych Interflug. W 1968 roku opuściła Polskę – wyjechała na Bliski Wschód. Do kraju wróciła po 48 latach.
[00:00:10] Ur. 27 lutego 1931r. w Wilnie, dom rodzinny w Druskiennikach. Po śmierci ojca w 1933 r. wyjazd do Gdyni. Mama Maria dd. Kamińska, ojciec/ ojczym Franciszek.
[00:01:36] Rodzina: ziemiaństwo kresowe, duża posiadłość w sąsiedztwie „przez miedzę” niewielkiego majątku marszałka Piłsudskiego „Znicz”. Przyjazdy Piłsudskiego na kuracje wodne do Druskiennik. Ostatni pobyt Piłsudskiego w 1932 r. Zaprzyjaźniona lekarka marszałka.
[00:04:02] Duża posiadłość rodzinna „Świtezianka”. Brak wspomnień i pamiątek po ojcu w rodzinie. Wyprowadzka z Druskiennik z powodu nieporozumień osobistych mamy. „Modna Gdynia” – szybki rozwój aglomeracji. Wynajęte piętro kamienicy przy ul. Świętojańskiej, na dole dom towarowy Bon Marché (dziś EMPiK). Niezadowolenie boh. z przeprowadzki ze wsi do miasta. Szkołę jeździecką w Zoppot (Sopocie) prowadził Friedrich Ernst Graf zu Solms-Wildenfels – boh. wożona przez mamę.
[00:07:10] Guwernantka Retkowa. Edukacja językowa prowadzona przez drugą guwernantkę z Belgii – „znikła” w 1944 r. Mama pracowała w Miejskich Zakładach Elektrycznych w Gdyni jako propagatorka elektryczności w kraju i sprzedawczyni sprzętów elektrycznych gospodarstwa domowego (żelazka, piekarniki, czajniki). Wakacyjne wyjazdy z mamą.
[00:09:34] Wybuch wojny – nieprzygotowanie mamy, torciki waflowe „piszyngery” zamiast chleba. Budowa domu w Rumii blisko lotniska wojskowego, zamieszkanie w nim w 1935 r. Po rozpoczęciu wojny przeprowadzka do Gdyni – dostępne schrony zakładu elektrycznego. Długa, 10-godzinna podróż do Gdyni.
[00:13:00] „Straszne” warunki w schronie, tłok, robactwo, wszy ubraniowe. Widok płonącego Oksywia i Westerplatte, wybuchy bomb i armat. Wkroczenie Niemców do miasta. Zamieszkanie w niewielkim mieszkaniu, mama pracowała w stacji meteorologicznej niemieckiej marynarki wojennej jako kucharka. Oficerowie niemieccy zamieszkiwali na statku pasażerskim S/S Cap Arcona, obok lazaretu. Filmowanie „niemieckiego «Titanica»” na Cap Arcona na polecenie Goebelsa.
[00:17:10] Boh. w wieku 2 lat mówiła czterema językami – dzięki temu „załatwiła” mamie pracę kucharki w latach 1941-5 (pomoc mamie przy obieraniu wiader kartofli), mieszkanie w koszarach Kriegsmarine. Obowiązek schodzenia do schronu.
[00:19:18] Gdynia należała do III Rzeszy, „szkoły nie było”. Wykorzystywanie polskich dzieci jako bezpłatnej siły roboczej – do sprzątania.
[00:20:05] Traktowanie przez niemieckiego „nauczyciela”: blizna po pobiciu na brodzie. W szkole uczyły się dzieci folksdojczów, „polskie dzieci tylko do sprzątania”. Życzliwość Niemców dzięki solidnej znajomości niemieckiego (Hochdeutsch).
[00:23:03] Wuj, brat bliźniak ojca, odwiedzał rodzinę w Gdyni. Stacjonował w Wilnie w pułku ułanów, zamordowany w Katyniu. Podejrzenia boh.: „to on jest moim ojcem”.
[00:26:16] Ostatnie spotkanie z wujem/stryjem.
[00:27:00] Działalność mamy kucharki. Prowiant do kuchni przywożony z Niemiec. Wykradanie jedzenia z niemieckiej kuchni na dokarmianie m.in. jeńców z obozu Stutthof. Boh. przenosiła żywność w tornistrze. Uniknięcie aresztowania mamy dzięki życzliwości dyrektora koszar. [+]
[00:29:50] Polska siatka pomocowa w koszarach. Mama znana w mieście – „high flier”.
[00:31:00] Naloty aliantów na u-booty stacjonujące w Gdyni.
[00:31:40] Udział boh. jako statystki w zdjęciach filmowych do niemieckiego „Titanica”. Boh. często nosiła posiłki mieszkającym na statku oficerom. Podczas kolaudacji filmu w Grand Hotelu reżyser pomstował na Niemcy hitlerowskie i Hitlera, został aresztowany i „podobno popełnił samobójstwo” w więziennej celi. Inne niemieckie filmy propagandowe, m.in. „Jud Süss”.
[00:35:00] Ciężkie bombardowanie alianckie, rodzina zasypana w schronie przez 70 godzin pod gruzami razem z pracownikami niemieckimi. [+]
[00:36:55] Pobyt w zbombardowanym schronie: wyłączenie prądu, zgasły lampy karbidowe. Brak świeżego powietrza i absolutny brak nadziei. Stan psychiczny boh. w schronie. [+]
[00:41:05] Moment wyciągnięcia osiwiałej boh. na powierzchnię.
[00:42:36] Początek ewakuacji miasta w styczniu 1945 r., wywożenie mieszkańców do Niemiec, namawianie mamy do wyjazdu do Mannheim statkiem „Wilhelm Gustloff”. Ucieczka boh. z kolumny idącej na statek. Zbombardowanie „Gustloffa” przez Anglików. [++]
[00:45:15] Front radziecki w Gdyni: mama ogoliła głowę boh., zabandażowała piersi i przebrała za chłopca. Zadenuncjowanie boh. przez pracownika technicznego [++]. Próba gwałtu na mamie – uratowana przez radzieckiego majora. Gwałty na 10-letnich dziewczynkach. Wygląd żołnierzy radzieckich: bez mundurów, nie mówili po rosyjsku.
[00:49:54] W czasie ofensywy radzieckiej boh. siedziała w schronie, do momentu wyzwolenia. Grupki żołnierzy radzieckich nachodzące mieszkańców w piwnicy, nieustanne zagrożenie gwałtem. [++]
[00:52:24] Powszechne gwałty na ulicach na oczach przechodniów, „niewyobrażalne zezwierzęcenie”. [+]
[00:53:48] Boh. poruszała się po mieście jako chłopiec. Trudny do przekazania obraz miasta po przejściu frontu.
[00:55:13] Bestialstwo Rosjan: gwałty, wieszanie Niemców i Niemek na latarniach, mordowanie niemowląt. [++]
[00:57:40] Przybycie Rosjan: „najgorszy horror, jaki sobie można wyobrazić”. Koń oficera w schronie. Ocalenie boh. dzięki śmierci konia w nalocie. [+]
[01:00:30] Wycinanie mięsa z zabitego konia, „ludzie to jedli”.
[01:01:33] Zahartowanie boh. w latach wojny na resztę życia.
[01:03:12] Olbrzymia zmiana życiowa w wieku 88 lat (w 2012 r.), „nierozwaga”: sprzedanie świetnie prosperującej galerii w Dubaju. Promowanie polskiej kultury pod auspicjami LOT spotkania z aktorami, piosenkarzami (Gajos, Młynarski, Kobuszewski, Ewa Kuklińska). „Chciałam już wrócić”. Wspomnienie nieudanej dwuletniej współpracy z koleżanką ciężko doświadczoną przez życie.
[01:05:45] Przyjazd do Polski z trzema tysiącami dolarów. Zamieszkanie przez 3 miesiące w schronisku dla bezdomnych kobiet, dalsze sposoby zdobywania funduszy: przewodniczka w biurze turystycznym w Sri Lance.
[01:06:11] Powrót do Polski w 2016 r., „spotkanie aniołów” dzięki znajomości języków. Rejestrowanie ferrari w Niemczech.
mehr...
weniger
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau
ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa
Mo. - Fr. 9:00 - 15:00 Uhr
(+48) 22 182 24 75
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Berlin
Pariser Platz 4a, 00-123 Berlin
Pon. - Pt. 10:30 - 17:30
(+49) 30 275 78 955
Diese Seite verwendet Cookies. Mehr Informationen
Das Archiv des Pilecki-Instituts sammelt digitalisierte Dokumente über die Schicksale polnischer Bürger*innen, die im 20. Jahrhundert unter zwei totalitären Regimes – dem deutschen und sowjetischen – gelitten haben. Es ist uns gelungen, Digitalisate von Originaldokumenten aus den Archivbeständen vieler polnischer und ausländischer Einrichtungen (u. a. des Bundesarchivs, der United Nations Archives, der britischen National Archives, der polnischen Staatsarchive) zu akquirieren. Wir bauen auf diese Art und Weise ein Wissenszentrum und gleichzeitig ein Zentrum zur komplexen Erforschung des Zweiten Weltkrieges und der doppelten Besatzung in Polen auf. Wir richten uns an Wissenschaftler*innen, Journalist*innen, Kulturschaffende, Familien der Opfer und Zeugen von Gräueltaten sowie an alle an Geschichte interessierte Personen.
Das Internetportal archiwum.instytutpileckiego.pl präsentiert unseren Bestandskatalog in vollem Umfang. Sie können darin eine Volltextsuche durchführen. Sie finden ebenfalls vollständige Beschreibungen der Objekte. Die Inhalte der einzelnen Dokumente können Sie jedoch nur in den Lesesälen der Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau und Berlin einsehen. Sollten Sie Fragen zu unseren Archivbeständen und dem Internetkatalog haben, helfen Ihnen gerne unsere Mitarbeiter*innen weiter. Wenden Sie sich auch an sie, wenn Sie Archivgut mit beschränktem Zugang einsehen möchten.
Teilweise ist die Nutzung unserer Bestände, z. B. der Dokumente aus dem Bundesarchiv oder aus der Stiftung Zentrum KARTA, nur beschränkt möglich – dies hängt mit den Verträgen zwischen unserem Institut und der jeweiligen Institution zusammen. Bevor Sie vor Ort Zugang zum Inhalt der gewünschten Dokumente erhalten, erfüllen Sie bitte die erforderlichen Formalitäten in der Bibliothek und unterzeichnen die entsprechenden Erklärungsformulare. Informationen zur Nutzungsbeschränkung sind in der Benutzungsordnung der Bibliothek zu finden. Vor dem Besuch empfehlen wir Ihnen, dass Sie sich mit dem Umfang und Aufbau unserer Archiv-, Bibliotheks- und audiovisuellen Bestände sowie mit der Besucherordnung und den Nutzungsbedingungen der Sammlung vertraut machen.
Alle Personen, die unsere Bestände nutzen möchten, laden wir in den Hauptsitz des Pilecki-Instituts, ul. Stawki 2 in Warschau ein. Die Bibliothek ist von Montag bis Freitag von 9.00 bis 15.00 Uhr geöffnet. Bitte melden sie sich vor Ihrem Besuch per E-Mail: czytelnia@instytutpileckiego.pl oder telefonisch unter der Nummer (+48) 22 182 24 75 an.
In der Berliner Zweigstelle des Pilecki-Instituts befindet sich die Bibliothek am Pariser Platz 4a. Sie ist von Dienstag bis Freitag von 10.30 bis 17.30 Uhr geöffnet. Ihr Besuch ist nach vorheriger Anmeldung möglich, per E-Mail an bibliothek@pileckiinstitut.de oder telefonisch unter der Nummer (+49) 30 275 78 955.
Bitte lesen Sie unsere Datenschutzerklärung. Mit der Nutzung der Website erklären Sie sich mit ihren Bedingungen einverstanden..