Alicja Kubecka z d. Protasiewicz (ur. 1923, Warszawa) wychowywała się w inteligenckiej, warszawskiej rodzinie. 2 września 1944 została przez Niemców zabrana ze Starówki i przetransportowana do obozu przejściowego w Pruszkowie, skąd trafiła do obozu Gross-Rosen, a następnie do Ravensbrück. Początkowo pracowała w ogrodzie obozowym, po miesiącu trafiła do komanda Genshagen w Ludwigswende, do fabryki Mercedesa, gdzie pracowała przy naprawie silników samolotowych. Przeżyła „marsz śmierci” i po wyzwoleniu przez Amerykanów wróciła do Warszawy, gdzie mieszkała matka i młodsza siostra (ojciec zginął podczas powstania). Pracowała jako telefonistka. Mieszka w Warszawie.
[00:00:06] Boh. działała w konspiracji. Wybuch powstania zastał ją na Placu Teatralnym – schronienie w Ratuszu, potem w kościele Kanoniczek. Spotkanie z Rosjanami. Śmierć Krzysztofa Kamila Baczyńskiego.
[00:08:10] Kapitulacja powstania – wyjście z miasta. Krótki pobyt w obozie w Pruszkowie, z którego boh. została przewieziona do Niemiec.
[00:12:23] Przyjazd do Gross-Rosen, gdzie z transportu zabrano mężczyzn. Kobiety dostały mleko dopicia, ale go nie chciały – reakcja więźniów, którzy przynieśli mleko. Długa podróż z Gross-Rosen do Ravensbrück.
[00:16:40] Przyjazd do Ravensbrück – kąpiel, obcinanie włosów. Wszawica w obozie. Po kąpieli boh. zachorowała, ale nie chciała iść do szpitala i poszła do pracy – majster, Niemiec, ukrył ją w piwnicy, dał wodę i tabletki. Na drugi dzień boh. czuła się lepiej. [+]
[00:22:40] Boh. pracowała w fabryce, gdzie rozmontowywano uszkodzone samoloty przysyłane z frontu – naprawianie silników. [+]
[00:24:23] Odebranie wszystkich rzeczy i kąpiel po przyjeździe do obozu. Boh. oddała swoje ubranie i dostała obozową sukienkę z oznaczeniami. Więźniarki odprowadzono do baraku, młodsze więźniarki dostały wyższe prycze.
[00:27:50] Jednej nocy młoda kobieta urodziła dziecko – boh. została matką chrzestną. Wśród więźniarek było wiele kobiet w ciąży – losy ich i ich dzieci.
[00:31:06] Głód w obozie. Więźniarki pracowały w zakładach lotniczych – naprawa samolotów. Boh. przewoziła wózkiem umyte części. Po śmierci przyjaciółki, Stefanii Barenholz, boh. została przydzielona na jej miejsce – zachowanie nowego majstra. [+]
[00:37:00] Pod koniec istnienie obozu majster przyniósł boh. trochę zupy. Różne postawy niemieckich majstrów wobec więźniarek. Stan zdrowia kobiet, które pracowały ze środkami toksycznymi.
[00:41:09] Stefania Barenholz zmarła w obozowym szpitalu. Razem z nią leżały ofiary eksperymentów medycznych. Boh. nie miała kontaktu z więźniarkami leżącymi w szpitalu.
[00:44:08] Więźniarki wyprowadzono z obozu – jedzenie zieleniny. Stan kobiet poddawanych eksperymentom medycznym.
[00:45:20] Traktowanie więźniarek przez strażniczki. Boh. została pobita przez strażniczkę po alianckim nalocie.
[00:48:10] Boh. została przez Niemkę, więźniarkę kryminalną, oskarżona o kradzież – zachowanie strażniczki. [+]
[00:54:50] Apele w obozie. Kobiety nie nadające się do pracy zabierano do szpitala. Niektóre więźniarki przyszły do obozu z wyrokami śmierci. Jedną z więźniarek zainteresował się esesman z obsługi obozu, który jej bronił. Zachowanie personelu obozowego wobec więzionych kobiet.
[01:01:05] Boh. nie miała styczności z tajnym nauczaniem w obozie. Zmiany w obozie po przywiezieniu kobiet z Warszawy po upadku powstania.
[01:02:15] Kobiety w obozie nie miesiączkowały. Między więźniarkami nie było poważniejszych konfliktów. Stan psychiczny przyjaciółki, Stefanii Barenholz. Niektóre kobiety podejmowały próbę ucieczki i ginęły.
[01:06:10] W obozie były Niemki, Francuzki i inne narodowości. Reakcja boh. podczas alianckich nalotów. Zmiana zachowania strażniczek pod koniec wojny.
[01:08:58] Ewakuacja obozu. W pobliskim obozie męskim rabowano paczki, które przychodziły do obozu z Ameryki – skutki jedzenia. Podczas marszu boh. dostała od Niemek kartofla i jajko, które oddała koleżance – spotkanie po latach w Warszawie. [+]
[01:16:05] Wyzwolenie przez wojska amerykańskie. Boh. wróciła do Warszawy – jej ojciec nie żył, a dom był zniszczony.
[01:17:33] Zachowanie więźniów podczas spotkania amerykańskich żołnierzy. Jeden z nich zaprowadził boh. do mieszkania, w którym była staruszka – mycie i nowe ubranie boh. [+]
[01:21:22] Strażniczki więźniarek po drodze uciekły. Obfitość jedzenia po wyzwoleniu. Ucieczka z rosyjskiej strefy i przed radzieckimi żołnierzami.
[01:24:29] Spotkanie radzieckich czołgistów, którzy nie puścili kobiet do amerykańskiej strefy. Druga próba przejścia do Amerykanów powiodła się. Droga do Polski – groźby gwałtu ze strony czerwonoarmistów, ich zamiłowanie do zegarków. Na Pomorzu boh. widziała rabowanie kościołów.
[01:28:40] Boh. zatrzymała się u koleżanki koło Warszawy – dotarcie do miasta. Dom był zniszczony, więc boh. z matką dokwaterowano do sąsiada Jana Sobieraja, który podczas okupacji był więźniem obozu koncentracyjnego. Skomplikowana sytuacja mieszkaniowa.
[01:32:26] Właścicielką mieszkania był Jan Sobieraj, który wrócił z Oświęcimia – rozmowy o obozowych doświadczeniach, leczenie w Auschwitz. W mieszkaniu mieszkała jego matka i siostra, która także wróciła z obozu. Dom odbudowano i boh. z matką wróciły do swojego mieszkania.
[01:36:04] Spotkanie z matką i siostrą w mieszkaniu Sobierajów. Po przeprowadzce do własnego mieszkania matka zatrudniła się przy odgruzowywaniu. Rodzina nie wiedziała, że boh. trafiła do obozu.
[01:40:14] Poszukiwanie bliskich po wojnie – kartki w ruinach. Ojciec zginął w czasie powstania.
[01:41:41] Załatwianie potrzeb naturalnych podczas „marszu śmierci”. Więźniarki, które nie mogły iść, były zabijane.
więcej...
mniej
Biblioteka Instytutu Pileckiego w Warszawie
ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa
Pon. - Pt. 9:00 - 15:00
(+48) 22 182 24 75
Biblioteka Instytutu Pileckiego w Berlinie
Pariser Platz 4a, 00-123 Berlin
Wt. - Pt. 10:30 - 17:30
(+49) 30 275 78 955
Ta strona wykorzystuje pliki 'cookies'. Więcej informacji
W Archiwum Instytutu Pileckiego gromadzimy i udostępniamy dokumenty w wersji cyfrowej. Zapisane są w nich losy obywateli polskich, którzy w XX wieku doświadczyli dwóch totalitaryzmów: niemieckiego i sowieckiego. Pozyskujemy kopie cyfrowe dokumentów, których oryginały znajdują się w zbiorach wielu instytucji polskich i zagranicznych, m.in.: Bundesarchiv, United Nations Archives, brytyjskich National Archives i polskich archiwów państwowych. Budujemy w ten sposób centrum wiedzy i ośrodek kompleksowych badań nad II wojną światową i podwójną okupacją w Polsce. Dla naukowców, dziennikarzy, ludzi kultury, rodzin ofiar i świadków zbrodni oraz wszystkich innych zainteresowanych historią.
Portal internetowy archiwum.instytutpileckiego.pl prezentuje pełny katalog naszych zbiorów. Pozwala się po nich poruszać z wykorzystaniem funkcji pełnotekstowego przeszukiwania dokumentów. Zawiera także opisy poszczególnych obiektów. Z treścią dokumentów zapoznać się można tylko w czytelniach Biblioteki Instytutu Pileckiego w Warszawie i w Berlinie, w których nasi pracownicy służą pomocą w przypadku pytań dotyczących zbiorów, pomagają użytkownikom w korzystaniu z naszych katalogów internetowych, umożliwiają wgląd do materiałów objętych ograniczeniami dostępności.
Niektóre dokumenty, np. te pochodzące z kolekcji Bundesarchiv czy Ośrodka Karta, są jednak objęte ograniczeniami dostępności, które wynikają z umów między Instytutem a tymi instytucjami. Po przybyciu do Biblioteki należy wówczas dopełnić formalności, podpisując stosowne oświadczenia, aby uzyskać dostęp do treści dokumentów na miejscu. Informacje dotyczące ograniczeń dostępu są zawarte w regulaminie Biblioteki. Przed wizytą zachęcamy do zapoznania się z zakresem i strukturą naszych zasobów archiwalnych, bibliotecznych i audiowizualnych, a także z regulaminem[hiperłącze] pobytu i korzystania ze zbiorów.
Wszystkich zainteresowanych skorzystaniem z naszych zbiorów zapraszamy do siedziby Instytutu Pileckiego przy ul. Stawki 2 w Warszawie. Biblioteka jest otwarta od poniedziałku do piątku w godzinach 9.00–15.00. Przed wizytą należy się umówić. Można to zrobić, wysyłając e-mail na adres czytelnia@instytutpileckiego.pl lub dzwoniąc pod numer (+48) 22 182 24 75.
Biblioteka Instytutu Pileckiego w Berlinie znajduje się przy Pariser Platz 4a. Jest otwarta od wtorku do piątku w godzinach 10.30–17.30. Wizytę można odbyć po wcześniejszym umówieniu się, wysyłając e-mail na adres bibliothek@pileckiinstitut.de lub dzwoniąc pod numer (+49) 30 275 78 955.
Prosimy zapoznać się z polityką prywatności. Korzystanie z serwisu internetowego oznacza akceptację jego warunków.