Wojciech Szot (ur. 1947, Annopol) – jego ojciec Stanisław przed wojną zajmował się pracą na roli, po wojnie pracował w Annopolu jako fryzjer, a następnie jako wozak konny w Gminnej Spółdzielni Samopomoc Chłopska. Stanisław miał brata Józefa (ur. 1917), który po wojnie wyjechał na Ziemie Odzyskane, brata Adama (ur. w latach 20.), który w roku 1953/54 utopił się w starorzeczu Wisły w Zabełczu, oraz siostrę Milkę (ur. 1924), zamieszkałą w okolicach Kraśnika. Urodzona w 1917 roku w Annopolu (Rachowie) matka Pelagia z domu Zgardzińska pracowała przed wojną w majątku dziedzica Rachowa, Jakoba Rozenberga. W czasie okupacji pracowała w tym majątku zarządzanym przez niemieckiego komendanta Ottona Lazarczyka. Po wojnie była sprzedawczynią w sklepach Gminnej Spółdzielni SCh w Annopolu. Młodszy brat matki, Zbigniew Zgardziński w 1943 roku został przez mieszkańca Annopola zadenuncjowany Niemcom (prawdopodobnie za ukrywanie Żydów) i wywieziony na roboty przymusowe do III Rzeszy. Po wojnie pracował na statku, a następnie osiedlił się w Wietnamie. Drugi brat matki Bronisław Zgardziński był kamasznikiem, zajmował się szyciem butów
po wojnie pracował w Usługowym Zakładzie Szewskim w Annopolu przez wiele lat będąc jego kierownikiem. W 1944 roku Pelagia Zgardzińska wyszła za mąż za Stanisława Szota. Wojciech jest jednym z czworga rodzeństwa: najstarsza siostra Alicja (ur. 1945), po mężu Wolska, brat Józef (1948) mieszka wraz z żoną w Annopolu, najmłodszy brat Zbigniew (1959) mieszkał i pracował w Annopolu, zmarł w wieku 40 lat. Wojciech w latach 1955-1962 uczęszczał do 7-klasowej Szkoły Podstawowej w Annopolu. W roku 1962 rozpoczął naukę w Zasadniczej Szkole Zawodowej w Kraśniku na kierunku kierowca mechanik samochodowy. Następnie kontynuował naukę w Technikum Samochodowym przy Państwowym Przedsiębiorstwie Komunikacji Samochodowej w Kraśniku, którą ukończył w 1966 roku z dyplomem technika mechanika samochodowego. Podjął pracę w Państwowym Przedsiębiorstwie Komunikacji Samochodowej w Kraśniku. Od jesieni 1967 odbywał w Warszawie i Lublinie zasadniczą służbę wojskową, m.in. przygotowywany do udziału w inwazji wojsk Układu Warszawskiego na Czechosłowację. Po odbyciu służby wojskowej powrócił do pracy w kraśnickim PKS. W 1985 roku ze względu na komunistyczne represje partyjne zmuszony do odejścia z pracy, zatrudnił się w Zakładzie Transportu i Spedycji Lasów Państwowych w Kraśniku, gdzie pracował do października 1999. Następnie wyemigrował w celach zarobkowych do USA. Do Polski wrócił w 2004 roku. W 2008 roku przeszedł na emeryturę. Od 1972 roku żonaty z Wiesławą Krakowiak, w latach 1970-72 pracowniczką Poczty Polskiej, a do 1993 roku pracowniczką biurową w Przedsiębiorstwie Komunikacji Samochodowej PKS w Kraśniku. Żona zmarła przedwcześnie na chorobę nowotworową. Starszy syn Grzegorz (ur. 1974) mieszka w Kraśniku. Ukończył Wydział Samochodowy Politechniki Lubelskiej
jest biegłym sądowym w sprawach związanych wypadkami drogowymi i zarządzaniem ruchem lądowym. Jego żona Agnieszka jest stomatologiem. Młodszy syn Artur (1976) pracuje w kraśnickiej Policji w wydziale ruchu drogowego. Ma żonę Ewę. Wojciech Szot od roku 1985 do chwili obecnej należy do Koła Łowieckiego „Zaborze” w Annopolu. Od 1987 roku jest członkiem Zarządu, pełnił funkcje Sekretarza, Wicełowczego oraz Łowczego. Był odznaczany przez Polski Związek Łowiecki.
more...
less
[00:00:07] Wspomnienie pracowników kopalni w Annopolu, kierowcą dyrektora Stefana Surdego był Edward Janisz. Ratownikiem górniczym był wuj boh. Kazimierz Zgardziński – wypadki w kopalni. Roman Krawczyk posiada dokumenty dotyczące kopalni. Podczas likwidacji kopalni można było odkupić szyny kolejki, które wykorzystywano podczas budowy domów.
[00:03:44] Boh. bywał na terenie kopalni, ale nie schodził pod ziemię. Wózki z urobkiem wyciągały konie, zabawy dzieciaków na hałdach. Po wojnie mężczyźni z okolicy pracowali w kopalni, kobiety w zakładach krawieckich, w gastronomii.
[00:06:05] Wiele osób pracowało w rolnictwie, handlu i rzemiośle, wuj Bronisław Zgardziński był kierownikiem zakładu szewskiego. Wspomnienie cukierków z dzieciństwa. Boh. dostał na komunię sandały robione na zamówienie. Gdy chciano go zdyscyplinować, straszono odebraniem obuwia. Szycie spodni u krawca – zmieniająca się moda męska. Asortyment w sklepie Wąsika [+]. Matka pracowała w domu towarowym na stoisku meblowym.
[00:10:35] Matka opowiadała o komendancie Lazarczyku, który więził ludzi w piwnicy w czasie okupacji. Po wojnie w tym miejscu składowano piwo, które przywożono w beczkach z browaru w Ostrowcu. Ojciec pracował przy jego rozładunku.
[00:14:06] Parcelacja majątku po wojnie – ojciec dostał dwa hektary ziemi koło Michalina. Ojciec był fryzjerem, potem pracował w transporcie w Gminnej Spółdzielni.
[00:17:10] Nad rzeką Sanną były łąki, na których wypasano krowy. Sanna była rybną rzeką – wybieranie ryb na rozlewiskach. Łowiono leszcze, szczupaki i świnki. Zmiany po melioracji w latach 60. Żydzi podczas okupacji budowali drogę i pracowali przy regulacji rzeki. Kąpiele w starorzeczu Wisły. Okoliczności utopienia się stryja Adama Szota – boh. widział jego zwłoki. Spacery nad Sanną, położenie źródła Kasańska Bania.
[00:26:45] Ojciec miał dwóch braci i siostrę. Brat Józef mieszkał na zachodzie Polski i rodzina nie utrzymywała kontaktów. Boh. nie znał stryja Adama, który się utopił. Siostra Milka wyszła za Żuka, który pracował w kopalni fosforytów – dzieci Żuków.
[00:33:00] Boh. miał braci Józefa i Zbigniewa oraz siostrę Alicję. Siostra, urodzona w 1945 r., ukończyła Technikum Ekonomiczne w Annopolu i pracowała w Stomilu w Bydgoszczy. Brat Józef urodził się w 1949 r., po ślubie mieszkał i pracował w Kraśniku. Boh. po skończeniu szkoły pracował w Kraśniku – kontakty z bratem. Teść brata, Gonder, był miejscowym działaczem.
[00:37:55] Sadzawka koło parku w Annopolu – jazda na drewnianych łyżwach. W rurze przepustu boh. znalazł zardzewiałe łyżwy, które wyczyścił i używał ich. Młodzież chodziła do kina działającego w dawnej ubojni – wyświetlane filmy. Seanse kina objazdowego w szkole. [+]
[00:43:58] Wypadki w Annopolu – potrącenie weterynarza przez autobus.
[00:45:52] Powody przedwczesnej śmierci brata Zbigniewa, urodzonego w 1959 r.
[00:48:07] Wspomnienie żony, która w 2016 r. zachorowała i zmarła w 2019. Choroba wnuczka Michała, który również zmarł w 2019 r. Refleksje na temat małżeństwa. Najstarszy syn Grzegorz urodził się w 1974 r., ukończył Politechnikę Lubelską i mieszka w Kraśniku. Jest biegłym sądowym w sprawach wypadków komunikacyjnych. Syn Artur pracuje w policji. Zajęcia wnuków.
[00:56:53] Boh. przez trzy lata starał się o przyjęcie do Koła Łowieckiego w Annopolu. Został przyjęty w 1985 r. – sprawowane funkcje. Spotkania ze zwierzętami w lesie. W czasie kariery łowieckiej boh. zastrzelił rannego jelenia i strzela do dzików. Stosunek do zwierząt. Żona nie chciała, by przynosił upolowane zwierzęta i ptaki do domu. Obszar łowiecki wokół Annopola – liczba myśliwych. Przywiązanie do psa myśliwskiego – jego zachowanie podczas spotkania z łanią.
[01:06:48] Kolega-myśliwy Mieczysław Więckowski opowiadał o notablu z Kraśnika, który pojechał na polowanie i zabił kozła, na którego nie miał pozwolenia. Przestrzeganie dyscypliny łowieckiej – porównanie do zabijania dzików obecnie, stawka za zastrzelonego dzika. Spotkanie w lesie z wilkami. Boh. był na polowaniu w Nadleśnictwie Władysławów w Lasach Janowskich – zabicie wilka.
[01:16:38] Boh. słyszał opowieści starszych osób o wojnie – wspominanie przez matkę Radwańskiego ps. „Kostek” i Kozłowskiego. Boh. nie interesowały te historie. Związki z Annopolem.
[01:22:48] Boh. jako młody chłopak chodził na zabawy do okolicznych wsi, bywał też na zabawach za Wisłą. Nocne wyprawy po jabłka i przejażdżki motocyklem. Młodzieńcze psoty. Związki z Annopolem – wymiana mieszkańców na przestrzeni lat.
[01:28:18] Dom w Kraśniku kupiono od Żyda Kestenbauma. Przejazd taborów cygańskich – wyrzucanie wiechci słomy dla oznaczenia dróg. Zimą Cyganie mieszkali w baraku w Annopolu, który został po budowniczych miasta. Czasem mieszkali tam saperzy, którzy kruszyli lód na Wiśle – zerwanie mostu w dzień targowy. Podczas budowy nowego mostu pracował Edward Stachura, który mieszkał u Rycherta, brata babci prowadzącego relację.
[01:38:00] Rozważania na temat pamięci i zasłyszanych w dzieciństwie opowieści, także o duchach straszących przy cmentarzu. Przed wojną działała kopalnia odkrywkowa fosforytów i pracował w niej ojciec boh. – jej lokalizacja i ślady widoczne w latach 50.
more...
less
The library of the Pilecki Institute
ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa
Monday to Friday, 9:00 - 15:00
(+48) 22 182 24 75
The library of the Berlin branch of the Pilecki Institute
Pariser Platz 4a, 00-123 Berlin
Pon. - Pt. 10:30 - 17:30
(+49) 30 275 78 955
This page uses 'cookies'. More information
Ever since it was established, the Witold Pilecki Institute of Solidarity and Valor has been collecting and sharing documents that present the multiple historical facets of the last century. Many of them were previously split up, lost, or forgotten. Some were held in archives on other continents. To facilitate research, we have created an innovative digital archive that enables easy access to the source material. We are striving to gather as many archives as possible in one place. As a result, it takes little more than a few clicks to learn about the history of Poland and its citizens in the 20th century.
The Institute’s website contains a description of the collections available in the reading room as well as the necessary information to plan a visit. The documents themselves are only available in the Institute’s reading room, a public space where material is available free of charge to researchers and anyone interested in the topics collected there. The reading room also offers a friendly environment for quiet work.
The materials are obtained from institutions, public archives, both domestic and international social organizations, as well as from private individuals. The collections are constantly being expanded. A full-text search engine that searches both the content of the documents and their metadata allows the user to reach the desired source with ease. Another way to navigate the accumulated resources is to search according to the archival institutions from which they originate and which contain hierarchically arranged fonds and files.
Most of the archival materials are in open access on computers in the reading room. Some of our collections, e.g. from the Bundesarchiv, are subject to the restrictions on availability resulting from agreements between the Institute and the institutions which transfer them. An appropriate declaration must be signed upon arrival at the reading room in order to gain immediate access to these documents.
Before your visit, we recommend familiarizing yourself with the scope and structure of our archival, library and audio-visual resources, as well as with the regulations for visiting and using the collections.
All those wishing to access our collections are invited to the Pilecki Institute at ul. Stawki 2 in Warsaw. The reading room is open from 9–15, Monday to Friday. An appointment must be made in advance by emailing czytelnia@instytutpileckiego.pl or calling (+48) 22 182 24 75.
Please read the privacy policy. Using the website is a declaration of an acceptance of its terms.