Bogdan Borusewicz (ur. 1949, Lidzbark Warmiński) – jego rodzice pochodzili z Wileńszczyzny, gdzie podczas II wojny św. ojciec działał w strukturach Armii Krajowej. Po wojnie rodzina przyjechała do Lidzbarka Warmińskiego, a następnie do Gdańska. Bogdan Borusewicz w maju 1968 r. jako licealista został aresztowany za sporządzenie i rozpowszechnianie ulotek popierających protesty studenckie. Został skazany na 3 lata pozbawienia wolności, zwolniony na mocy amnestii w lipcu 1969. Studiował na wydziale historii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Wiosną 1976 brał udział w zbiórce podpisów przeciwko planowanym zmianom w Konstytucji PRL. Po wydarzeniach Czerwca 1976 uczestniczył w akcji pomocy dla represjonowanych robotników Ursusa i Radomia. Od listopada 1976 współpracował z Komitetem Obrony Robotników, następnie KSS KOR. Od 1978 działał w Wolnych Związkach Zawodowych Wybrzeża, redagował niezależne pisma „Robotnik” i „Robotnik Wybrzeża”. Kolporter i drukarz wydawnictw drugiego obiegu.
mehr...
weniger
[00:00:19] Ur. 11 stycznia 1949 r. W Lidzbarku Warmińskim. Rodzina żony, Aliny [Pienkowskiej] pochodziła z Brzeska (Małopolska), rodzina boh. z Wileńszczyzny. W Lidzbarku Warmińskim wszyscy osiedleni pochodzą z Wileńszczyzny. Mama mieszkała w Wilnie na osiedlu Zarzecze, ojciec w Oranach (dziś Worniany, Białoruś). Po ślubie zamieszkali w Pawłowie k. Turgieli. [00:02:49] Ojciec był nauczycielem wiejskim. W czasie wojny należał do AK, ale był nieostrożny. W Turgielach działały dwie partyzantki (polska i radziecka), Litwini byli policjantami na służbie niemieckiej. Formacja pomocnicza gen. Plechaviciusa.
[00:05:40] Zniknięcie litewskich policjantów z posterunków w Turgielach. Ojciec z kolegą Drozdem zbili ze ściany litewskie godło Pogoń („kobyłkę”), rozbroili dwóch Litwinów – Drozd uciekł, przeleżał pościg w rzece Mereczance, ojcu nie udało się uciec, postrzelony w nogę, doczołgał się w kartoflisku do domu sąsiadów. Zacięty pistolet podczas rozstrzelania. Pobicie ojca. [++]
[00:10:42] Śledztwo prowadzone przez Niemców, przesłuchania ojca, zagrożenie karą śmierci. Wsparcie mieszkańców wsi dla ojca ‒ zbieranie podpisów przez mamę. Kontakt z księdzem Puciatą, proboszcz niemieckiej parafii św. Anny. Spotkanie mamy – pięknej kobiety ‒ z sędzią niemieckim Hinzem, uratowała ojca.
[00:16:20] Widzenie matki z ojcem w więzieniu przy ul. Daniłowiczowskiej, nieleczone rany ojca, nie mógł chodzić, został przyniesiony na kożuchu. Rozstrzeliwania aresztowanych na podwórku aresztu.
[00:19:00] Ponowne spotkanie z sędzią Hinzem. Zwolnienie z aresztu, długie leczenie ojca w szpitalach. Wyjazd rodziców do Polski pierwszym transportem. Turgiele „republika partyzancka”. Kowal naprawiał broń, wszyscy należeli do konspiracji.
[00:22:06] Strach ojca, walki AK z Litwinami i partyzantka radziecką, rabowanie ludności polskiej przez Rosjan (obrączki). Obrona wsi przez partyzantów. Krwawa wojna partyzancka. Tęsknota ojca za Wileńszczyzną. Strzępki prawdy odkrywane w kłótniach rodziców. [+]
[00:26:26] Rozbicie oddziału gen. Plechaviciusa, decyzja dowództwa AK o nierozstrzelaniu jeńców, młodych Litwinów, dostali się do niewoli, upokorzeni ‒ puszczeni wolno w kalesonach do Wilna. Rozwiązanie „armii Plechavičiusa” przez Niemców.
[00:30:12] Rodzina boh. przeżyła dwie okupacje: niemiecką i radziecką. Silny opór partyzantki polskiej na Wileńszczyźnie (podobnie jak na Kielecczyźnie i Lubelszczyźnie). Utworzenie w 1944 r. bojowych brygad partyzantów. Na Wileńszczyźnie litewskiej administracja i policja polityczna (Sauguma) były litewskie, na Białorusi policja i administracja były polskie. W AK było wielu uciekinierów z polskiej policji. Na Ukrainie – ukraińska. Członkowie oddziałów Łupaszki pod Gdańskiem.
[00:34:25] Ojciec się bał, uważał, że „komunizm opanuje świat i sam upadnie”, boh. chciał walczyć. Motywacje boh. Niezgoda na system oparty na kłamstwie i przemocy. Zakłamywanie historii. Rosjanie – podobnie jak Niemcy – niszczyli Polaków zaangażowanych w walkę o Polskę. Opowieści powracających z łagrów, prof. Popławski, nauczyciel liternictwa w liceum spędził 12 lat w łagrze. Burunduki na Syberii (umieją popełnić samobójstwo).
[00:39:49] Zainteresowanie historią najnowszą, zbieranie informacji (Katyń, powstanie warszawskie, zsyłki). Aresztowanie brata stryjecznego Tadeusza Borusewicza s. Michała i rozstrzelanie w Ponarach.
[00:43:46] W 1944 r. likwidowanie masowych grobów przez Niemców, wykopywanie ciał zamordowanych. Tadeusz jako więzień zacierał ślady zbrodni w Ponarach, po czym został zastrzelony. W szkole średniej zainteresowanie prawdą historyczną, czytanie prasy zachodniej („Forum”) i polskiej („Polityka”, „Kultura”), recenzje filmowe [Marty] Miklaszewskiej, oglądanie filmów. List biskupów polskich do niemieckich w „Der Spiegel”.
[00:46:30] Analiza działania wywiadu NRD – poprzez samotne kobiety. Siatka szpiegowska z NRD wokół Willy Brandta. Rozszyfrowanie agenta Stasi Guillaume’a.
[00:48:36] Liceum plastyczne. Zabawa z kolegami (13-15-latki) w organizację podziemną (kopanie bunkra, zbieranie broni). Przyjaciel Paweł Kondrakiewicz ze szkoły drzewnej. Stemple z kradzionego drewna, klapa przykryta mchem. [+]
[00:53:08] Technologia kopania bunkra, hełm niemiecki, spotkanie grzybiarza. Materiały wybuchowe, trotyl, amonit.
[00:55:55] Zdobycie trotylu od kolegi brata w Sopocie Brodwinie. [+] Zrobienie i rozrzucenie ulotek wzywających do demonstracji 1 i 3 maja, aresztowanie. Obróbka trotylu, topienie na kuchence elektrycznej, poparzenie ręki, pożar.
[01:00:00] Aresztowanie w 1968 r. z grupą chłopców z Wrzeszcza z organizacji GMGW (Gdańska Młodzieżowa Grupa Wywiadowcza, art. 10 MKK) za próbę wysadzenia konsulatu radzieckiego w Gdańsku. Surowe wyroki na fali represji pomarcowych. Jakub Szadaj dostał 10 lat (przesiedział 7) – jego ojciec był Żydem, a matka Niemką. Stworzył organizację z kolegami z LO nr 3, aresztowano pięciu uczniów. Leszek Wróblewski (ojciec przedwojenny oficer, działacz harcerski) dostał 7 lat, Jerzy Wolszczak z rodziny robotniczej – 5 lat.
[01:06:55] Kontakty między więźniami w więzieniach. Historia Jakuba Szadaja, „ostatniego Żyda gdańskiego”, jego ojca i matki. Wysiedlanie Żydów z Gdańska w 1938 r., wyjazdy do Stanów Zjednoczonych, asymilacja Żydów w Gdańsku. Matka Jakuba Szadaja mówiła wyłącznie po niemiecku. „Jak Żyd mówi tak dobrze po niemiecku?”. Nagonka antysemicka.
[01:11:41] Gdyńskie liceum plastyczne na Orłowie – nietuzinkowa szkoła, otwarte dyskusje polityczne – orędzie biskupów polskich do niemieckich w 1965 r. Ubeckie demonstracje antyniemieckie, instalacje na 1000-lecia państwa polskiego. Koledzy nie popierali listu biskupów. Stosunki polsko-niemieckie. W Gdyni mieszkali głównie spokojni Kaszubi, w Gdańsku i Sopocie dynamiczna ludność napływowa z Wileńszczyzny, Warszawy. Wiele osób ukrywało się przed władza. Dyrektorzy PGR często byli dawnymi właścicielami ziemskimi i członkami AK.
[01:19:03] Rok 1966: obchody 1000-lecia chrztu Polski, wizyta kardynała Wyszyńskiego i arcybiskupa Wojtyły w katedrze oliwskiej, w tłumie okrzyki prowokacyjne „Precz z Gomułką!”, boh. z kolegą Pawłem Kondrakiewiczem. Tłum obrzucający kamieniami instalacje przeciwko listowi biskupów na pętli tramwajowej w Oliwie – doszczętnie zniszczone. [++]
[01:24:43] Podpalenie instalacji w Gdańsku, kolegia dla młodzieży. Stopniowe zwiększanie zaangażowania w akcje prowokacyjne. Rok 1968: informacje o rozruchach w Warszawie w radiu Wolna Europa. Demonstracja „prasa kłamie”, pałowanie. Demonstracja studentów pod Politechniką we Wrzeszczu 15 marca [1968]. Zamknięcie studentów w internacie, zejście po piorunochronie, spałowanie robotnika. Walki u zbiegu Alei Zwycięstwa i Karola Marksa, tłum, bezradność milicji. Podpalenie ciężarówki milicyjnej, rzucanie kamieniami, tafla szklana z fotosami pod operą. „Z przodu tłumu jest najbezpieczniej”. Zaatakowanie tajniaka z pałką. Zakończenie demonstracji. [+]
[01:34:27] Żądna wrażeń młodzież szkolna na demonstracji, splantowany poniemiecki cmentarz, ucieczka przed milicją przy murze stoczni.
[01:38:07] Dzienniczek ucznia wypełniony przez nauczycielkę. Pomoc aresztowanym studentom i robotnikom aresztowanym podczas demonstracji. Wzięło w niej udział ok. 200 tys. osób. Drukowanie 110 ulotek w obronie aresztowanych, rozrzucenie razem z Pawłem Kondrakiewiczem i Krzysztofem Włodarskim w kolejce trójmiejskiej, wyskakiwanie w biegu. Skaza na ulotce po uszkodzonej szybce. [+]
[01:43:35] Pokazanie ulotki nauczycielowi chemii Benedyktowi Szumielewiczowi, „jakie ciekawe zadanie”. Po latach okazał się informatorem UB, kapusiem. Analiza szybki powiększalnika, aresztowanie boh. po 3 dniach. [+] Areszt komendy wojewódzkiej, zimna piwnica. Ucieczka z internatu przy ul. Gnilnej podczas przewiezienia do więzienia. [++]
[01:50:10] Ucieczka ulicą, strzały, pościg wokół budynku Biura Projektów Morskich, przydatna znajomość dżudo. Ukrywanie się w młodniku lasu sopockiego. Wielogodzinny powrót wzgórzami do Sopotu.
[01:54:01] Piękna polana z domami, gołe kobiety – szpital psychiatryczny w Gdańsku. Głód i zmęczenie, ucieczka przed patrolem w starej Oliwie, kryjówka w lesie.
[01:58:53] Spotkanie z Pawłem Kondrakiewiczem, pomoc wikarego: kryjówka w podziemiach kościoła. Plan ucieczki do Czechosłowacji (rządził Dubček) z przedwojennym obrzynem kbks, rozesłanie listów gończych w prasie i telewizji („groźny przestępca”), pomysł porwania samolotu.
[02:02:30] Pomoc Krzysztofa Włodarskiego (futro), kontakt z bratem boh. – zatrzymanie obu, zasadzka ubecka. „Księga psa tropiącego” – wpis o tropieniu boh., decyzja o powrocie do domu i zgłoszeniu się do więzienia w Gdańsku. [++]
[02:07:00] Warunki w więzieniu (froterowany parkiet, widna cela, jedzenie, w każdej celi agent – ubek siedzący z Adamem Michnikiem). Informacje o „komandosach” w prasie: bananowa młodzież, syjoniści. Ubecy antysemici. Wyrok dla boh: 3 lata. Krzysztof Włodarski wydany przez drobnego przestępcę Władysława Tyndzika. [+]
[02:12:45] Zeznania przed UB, poszukiwania fikcyjnego „Andrzeja”. Zeznania Tyndzika, rozpoznawanie Andrzejów z Trójmiasta, wizja lokalna na cmentarzu we Wrzeszczu. [++]
[02:17:00] Aresztowanie Krzysztofa Włodarskiego, wyrok 10 miesięcy za „propagandę szeptaną”. Amnestia – boh. wyszedł po 1,5 roku jako młodociany. Bójka z kryminalistami w łaźni więziennej o paczki żywnościowe od rodziny. Dzielenie się jedzeniem. [+]
[02:21:59] Zabranie butów przez klawisza, problem z wyjściem z więzienia. Złodziej Bogdan Borysewicz pobił wspólnika jako Bogdan Borusewicz.
[02:28:00] Izolatka na oddziale SB, śledztwo w sprawie pobicia. Konfrontacja z matką Borysewicza z Łodzi. Odsiadka Tyndzika, gnębiony jako kapuś. Strach matki boh.
[02:32:14] Dziewięć cel służby bezpieczeństwa, osadzeni ze sprawy Szadaja razem z boh. i Krzysztofem Włodarskim. Skrócenie odsiadki o 3 tygodnie. Przyzwoita szkoła, promocja do następnej klasy w czasie odsiadki. Nauczyciel Adolf Popławski. Koledze przesłali komplet podręczników szkolnych.
[02:35:24] Obecność dwóch nauczycielek na rozprawie: wychowawczyni Olga Janiak (łączniczka z powstania warszawskiego) i polonistka Maria Morawska. Pozycja boh. w szkole – gwiazdor i bohater. Koleżanki odrabiały lekcje. Po wyjściu z więzienia utwierdzenie w przekonaniu, że system opiera się na kłamstwie i przemocy i trzeba go zmienić.
[02:39:06] Woźna Mela sprzedawała napoje w szkolnym sklepiku. Rozmowa z przerażoną koleżanką. Studia historyczne po maturze – Katolicki Uniwersytet Lubelski, wydział historii, ksiądz Stanisław Bogdanowicz.
[02:43:34] Poznanie na studiach Janusza Krupskiego, przyjaciel, który zginął w katastrofie smoleńskiej. Pisanie pracy magisterskiej przez 2 lata, zamieszkanie u Seweryna Blumsztajna w Warszawie ‒ dzięki temu kursował na trasie Gdańsk-Warszawa-Lublin. PRL nie był jednolitym tworem – wszystko zależało od postaw ludzi (promocja do następnej klasy podczas odsiadki w więzieniu – oburzenie esbeka, wsparcie od nauczycieli).
[02:46:30] Usunięcie z pracy prof. Popławskiego za wspieranie boh. – przedwojenny wileński nauczyciel, który spędził 12 lat w łagrach. Kontrolowana jego korespondencja. Boh. z kolegami odwiedzał go, przynosił ulotki, komunikaty KOR, które Popławski kolportował.
[02:47:40] Spotkanie Popławskiego w Sopocie w 1984 r., załamany stanem wojennym. Esbecka zasadzka na jego pogrzebie w 1985 r. [++]
[02:49:56] Studia historyczne w PRL kończyły się na 1939 r. Wykład monograficzny Bartoszewskiego o polskim podziemiu. Testament Polski podziemnej, dokumenty polityczne państwa podziemnego, określenie „Polska Ludowa”, otwarte założenia państwa – innego niż przed wojną, demokratycznego, Rady Jedności Narodowej, krytyczna ocena marszałka Piłsudskiego (zamach majowy, więźniowie polityczni w Berezie Kartuskiej).
mehr...
weniger
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau
ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa
Mo. - Fr. 9:00 - 15:00 Uhr
(+48) 22 182 24 75
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Berlin
Pariser Platz 4a, 00-123 Berlin
Pon. - Pt. 10:30 - 17:30
(+49) 30 275 78 955
Diese Seite verwendet Cookies. Mehr Informationen
Das Archiv des Pilecki-Instituts sammelt digitalisierte Dokumente über die Schicksale polnischer Bürger*innen, die im 20. Jahrhundert unter zwei totalitären Regimes – dem deutschen und sowjetischen – gelitten haben. Es ist uns gelungen, Digitalisate von Originaldokumenten aus den Archivbeständen vieler polnischer und ausländischer Einrichtungen (u. a. des Bundesarchivs, der United Nations Archives, der britischen National Archives, der polnischen Staatsarchive) zu akquirieren. Wir bauen auf diese Art und Weise ein Wissenszentrum und gleichzeitig ein Zentrum zur komplexen Erforschung des Zweiten Weltkrieges und der doppelten Besatzung in Polen auf. Wir richten uns an Wissenschaftler*innen, Journalist*innen, Kulturschaffende, Familien der Opfer und Zeugen von Gräueltaten sowie an alle an Geschichte interessierte Personen.
Das Internetportal archiwum.instytutpileckiego.pl präsentiert unseren Bestandskatalog in vollem Umfang. Sie können darin eine Volltextsuche durchführen. Sie finden ebenfalls vollständige Beschreibungen der Objekte. Die Inhalte der einzelnen Dokumente können Sie jedoch nur in den Lesesälen der Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau und Berlin einsehen. Sollten Sie Fragen zu unseren Archivbeständen und dem Internetkatalog haben, helfen Ihnen gerne unsere Mitarbeiter*innen weiter. Wenden Sie sich auch an sie, wenn Sie Archivgut mit beschränktem Zugang einsehen möchten.
Teilweise ist die Nutzung unserer Bestände, z. B. der Dokumente aus dem Bundesarchiv oder aus der Stiftung Zentrum KARTA, nur beschränkt möglich – dies hängt mit den Verträgen zwischen unserem Institut und der jeweiligen Institution zusammen. Bevor Sie vor Ort Zugang zum Inhalt der gewünschten Dokumente erhalten, erfüllen Sie bitte die erforderlichen Formalitäten in der Bibliothek und unterzeichnen die entsprechenden Erklärungsformulare. Informationen zur Nutzungsbeschränkung sind in der Benutzungsordnung der Bibliothek zu finden. Vor dem Besuch empfehlen wir Ihnen, dass Sie sich mit dem Umfang und Aufbau unserer Archiv-, Bibliotheks- und audiovisuellen Bestände sowie mit der Besucherordnung und den Nutzungsbedingungen der Sammlung vertraut machen.
Alle Personen, die unsere Bestände nutzen möchten, laden wir in den Hauptsitz des Pilecki-Instituts, ul. Stawki 2 in Warschau ein. Die Bibliothek ist von Montag bis Freitag von 9.00 bis 15.00 Uhr geöffnet. Bitte melden sie sich vor Ihrem Besuch per E-Mail: czytelnia@instytutpileckiego.pl oder telefonisch unter der Nummer (+48) 22 182 24 75 an.
In der Berliner Zweigstelle des Pilecki-Instituts befindet sich die Bibliothek am Pariser Platz 4a. Sie ist von Dienstag bis Freitag von 10.30 bis 17.30 Uhr geöffnet. Ihr Besuch ist nach vorheriger Anmeldung möglich, per E-Mail an bibliothek@pileckiinstitut.de oder telefonisch unter der Nummer (+49) 30 275 78 955.
Bitte lesen Sie unsere Datenschutzerklärung. Mit der Nutzung der Website erklären Sie sich mit ihren Bedingungen einverstanden..