Buczkowski Mieczysław
Mieczysław Buczkowski (ur. 1923, Białystok) – lekarz, żołnierz AK, powstaniec warszawski. W 1940 roku zdał maturę na tajnych kompletach i rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim tajnego Uniwersytetu Warszawskiego. Wybuch powstania zastał go na Żoliborzu, nie zdołał przedostać się do Szpitala Ujazdowskiego, gdzie miał zbiórkę. Pracował w szpitalu polowym w klasztorze Zmartwychwstanek, następnie na ulicy Krasińskiego, a po ewakuacji szpitala – w piwnicach i garażach na ul. Mickiewicza. Ranny, pod koniec powstania zachorował na czerwonkę i został przeniesiony do szpitala polowego w Forcie Sokolnickiego. Po kapitulacji dostał się do obozu przejściowego w Pruszkowie, skąd wywieziono go na Kielecczyznę. Potem wrócił do Pruszkowa, gdzie pracował w szpitalu. Po wojnie kontynuował studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego, na którym 19 grudnia 1947 r. uzyskał dyplom lekarza. Po odbyciu służby wojskowej pracował w Klinice Chorób Wewnętrznych Śląskiej Akademii Medycznej w Zabrzu. W 1969 roku został ordynatorem Oddziału Chorób Wewnętrznych Szpitala Miejskiego nr 1 w Gliwicach. Pełnił również m.in. obowiązki dyrektora naczelnego Szpitala Miejskiego nr 1 w Gliwicach, a następnie funkcję dyrektora ZOZ w Gliwicach. W roku 1990 przeszedł na emeryturę.
more...
less